Jak budowano naszą szkołę …
Brakuje miejsca. Lekcje odbywają się w czterech budynkach. Część uczniów uczy się w budynku szkoły przy kościele, kilka klas w liceum, w resztówce i remizie straży pożarnej. Te fatalne warunki pracy, które nastręczają wiele trudności organizacyjnych i wychowawczych „zmuszają” władze do podjęcia decyzji dotyczącej budowy szkoły. Zawiązuje się wówczas Społeczny Komitet Budowy Szkoły. Jest rok 1969. W skład Komitetu weszli:
- Jan Potoczek – przewodniczący
- Jan Urbanek – z-ca
- Genowefa Wieczorek – sekretarz
- Anna Strojna – skarbnik
- Tadeusz Bryniarski
- Marian Szczepanek
- Bronisław Płaza
- Michał Hebda
- Antoni Szpila
- Stefan Gryzło
- Józef Belcer
- Michał Stępień
- Stanisława Stachura
- Jan Ligęza
Prace przygotowawcze do budowy szkoły przeciągały się z powodu braku środków finansowych. Obywatel Stanisław Musiał wyraził chęć pomocy w ich uzyskaniu, ale niestety, nie załatwił ich. Dopiero z-ca przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie nadał bieg sprawom związanym z budową.
Na zebraniu wiejskim ustalono, że obywatele będą świadczyć pewne kwoty na rzecz budowy szkoły. Rolnicy po 250 zł – od 1 ha – 3 ha, po 400 zł powyżej 3 ha, a wszyscy pracujący po 250 zł.Z tych świadczeń zebrano w pierwszym roku 63 325 zł. Dzięki ogromnej ofiarności i optymizmowi Jana Potoczka prace posuwały się naprzód.
Przed Komitetem pojawiły się nowe zadania:
- uzyskanie parceli,
- przygotowanie dokumentacji.
W tym czasie sekretarką szkoły zostaje Elżbieta Mucha. 1 lutego 1972 r. umiera nagle Klementyna Pupko. Elżbieta Mucha kończy SN i podejmuje pracę jako nauczycielka j. polskiego, a jej miejsce, jako sekretarki, zajęła Janina Nosal. Języka polskiego uczą nauczyciele LO – Krystyna Wiatr, Zofia Warzecha.
Sprawa budowy posuwa się – Biuro Projektów Budownictwa Wiejskiego w Rzeszowie oddaje 30.03.1972 r. projekt budynku szkolnego.
Mieszkańcy wykupują parcelę, przebudowują stodołę plebańską na innej parceli.
Jan Potoczek załatwia budowę w Przedsiębiorstwie Budownictwa Rolniczego w Jaśle. Zasługą Jana Potoczka jest również załatwienie podpiwniczenia, które w planach nie było uwzględnione. Podobnie przedstawiała się sprawa mieszkania i 2 gabinetów lekarskich nad salą gimnastyczną.
W Kuratorium uzgodniono, że w szkole będzie 18 sal lekcyjnych, a tymczasem orzeczenie z Kuratorium przyszło na 12 sal. Przewodniczący musiał ponownie interweniować w Rzeszowie o wydanie orzeczenia na 18 sal, każda o powierzchni 50 m2.
W trakcie zatwierdzenia dokumentacji wystąpiła spawa budowy sali gimnastycznej o pełnych wymiarach. Interwencja przewodniczącego KBS spowodowała, że Kuratorium wyraziło zgodę na budowę tego obiektu.
Fundusze na budowę gromadzą nauczyciele organizując zabawy i festyny.
Nauka ze względu na ciężkie warunki odbywała się w domu kultury oraz w LO, w starym ośrodku zdrowia i remizie strażackiej. W dniu 1.12.1972 r. dyrektor Tadeusz Bryniarski odszedł na emeryturę. Od tego dna funkcję dyrektora pełni Jan Potoczek. Z dniem 1.01.1973 r. mianowanie na dyrektora otrzymał mgr Zenon Krztoń. Funkcję tę objął z dniem 1.02.1973 r.
Termin otwarcia nowej szkoły zbliża się szybkimi krokami. Program artystyczny przygotowują kol. Henryka Nowak, Maria Tubek, Krystyna Kipiel, Stanisława Janus. Bronisław Myśliwiec zajął się sprawą tablicy, która będzie wmurowana na ścianie szkoły.
Przygotowano księgę pamiątkową oraz „gwoździe”, które wysłano do zaproszonych gości.
Szkoła ma nosić imię Stanisława Staszica, jednego z czołowych przedstawicieli KEN, której 200 rocznica powstania przypadła w roku oddania nowej szkoły do użytku.
Za motto do pracy przyjęto słowa: „Takie Rzeczpospolite będą, jakie ich młodzieży chowanie” powtarzane przez Stanisława Staszica za Zamoyskim.
I wreszcie nadszedł upragniony dzień – 10 luty 1974 r. W uroczystości brali udział zaproszeni goście, nauczyciele, młodzież szkolna i społeczeństwo bobowskie. Przemówienie inauguracyjne wygłosił naczelnik UG w Bobowej Tadeusz Małek, który poinformował zebranych, że koszt obiektu wyniósł 12 milionów złotych. Odsłonięcia tablicy pamiątkowej dokonał I sekretarz KP PZPR J. Frączkiewicz. W imieniu nauczycieli, młodzieży podziękował całemu społeczeństwu dyrektor szkoły mgr Zenon Krztoń.
Inspektor szkolny mgr Marian Kuczek, zabierając głos, omówił osiągnięcia i znaczenie KEN, przybliżając zebranym sylwetkę Stanisława Staszica i osiągnięcia współczesnej oświaty.
Występ artystyczny młodzieży, przygotowany niezwykle starannie, został uświetniony koncertem miejscowej orkiestry dętej i występem zespołu pieśni i tańca : „Koronka”. Podziękowano również wykonawcy, tj. PBR Jasło, mgr Tadeuszowi Gonetowi.
Nowy budynek szkolny liczy 17 sal lekcyjnych, 2 pracownie do zajęć praktyczno-technicznych, 1 salę gimnastyczną pełnowymiarową, zaplecze kuchenne i stołówkę. 1 kwietnia 1974 r. otwarto świetlicę szkolna, w której obowiązki kierownika przejęła kol. Henryka Nowak. Wychowawcami na pół etatu były: kol. Krystyna Kipiel, kol. Maria Wilkosz, kol. Genowefa Gajczewska, kol. Jadwiga Szafraniec i kol. Henryka Nowak. W świetlicy znalazły miejsce dzieci zaniedbane wychowawczo i te, które były pozbawione stałej opieki ze strony rodziców i dzieci dojeżdżające z Sędziszowej.
Stanowisko dyrektora w Szkole Podstawowej w Bobowej w obecnej placówce na przestrzeni lat sprawowali:
- mgr Zenon Krztoń 1.02.1973 – 1978 (77/78)
- mgr Józef Kochmański 1978 – 1980 (78/79 – 79/80)
- Jan Potoczek od stycznia 1980 – do czerwca 1980
- mgr Kazimierz Szczepanek 1980/81 – 1990/91
- mgr Adam Urbanek 1991/92 –
